Elif Şafak deyince aklınıza ne geliyor? İyi romanlar yazan güzel bir edebiyatçı mı? 301. madde kapsamında Türklüğe hakaretten yargılanan bir yazar mı? Yoksa yeni anne olmuş ve şaşkınlığını üzerinden atamamış genç bir kadın mı?

Açıkçası benim aklıma yukarıda saydığım özelliklerinin hepsi geliyor. Romanlarının iyi olmadığını söyleyen bazı bilirkişilere hiç katılmıyorum. Özellikle ‘Araf’ adlı romanının bana verdiği tadı hiç unutamıyorum. ‘Baba ve Piç’ adlı romanı yüzünden hakkında açılan davayı, uluslararası platformda üne sahip olmak için kullandığı konusundaki yorumları ise komik buluyorum.

Ama ne edebiyatçılığı ne de davası hakkında bir şey yazmak istiyorum. Bu konularda zaten yeterince yazılıp çizildiğini düşünüyorum. Ben onun anneliği algılayışına dikkat çekmek istiyorum. Dünyaya getirdiği bebeğini kendi kucağına alarak değil de, annesinin kucağına vererek gazetecilere fotoğraf vermesini anlamaya çalışıyorum. Neden sonra, hamileyken Ayşe Arman’a verdiği bir röportajda söylediklerini hatırlıyorum ‘Anne olursam bana ne olacak? Romancı kadına ne olacak? Ya uçlarımı kaybedersem? Ya yaratıcılığımı yitirirsem? Galiba, cicileşip normalleşmekten korktum. En çok da yerleşik olmaktan korktum...’

Bahsettiği korkuyu henüz üzerinden atamamış olduğunu o fotoğrafın çok net anlattığına inanıyorum. Bebeğini kucağına alıp poz verirse, ‘301. maddeden yargılanan akıllı ve aydın kadın’ görüntüsü veremeyeceğinden korktuğunu düşünüyorum. ‘Anne olmuş normal kadın’ ile ‘uçuk romancı kadın’ ikileminin kafasını oldukça karıştırmış olduğunu hissedebiliyorum.

Ama ben yine de akıllı bir kadının, hem de Elif Şafak gibi bir kadının, kalıplaşmış sınıflandırmaların altında ezilmeyeceğine, hem romancı, hem anne, hem aydın, hem de hoş bir kadın olabileceğine inanıyorum. Bunlardan biri olmak için diğerlerinden vazgeçmek gerektiğine katılmıyorum.

Bilmem anlatabiliyor muyum?

SELCEN DOĞAN